Moje.

Ol · Wysłany: Sob 21:55, 17 Mar 2007 Temat postu: Moje.

Musiałam to wywalić.
Przepraszam.

Ew · Wysłany: Nie 18:33, 18 Mar 2007 Temat postu:

Ktoś mi powiedział, że napisanie wiersza to jeden z najlepszych sposobów na wyrażenie tego co sie czuje w danej chwili.

To Twój pierwszy wiersz?

Podoba mi się i jak każdy tego typu wiersz powoduje lekkie zamyślenie.

Ol · Wysłany: Nie 19:48, 18 Mar 2007 Temat postu:

Nie, nie pierwszy.
Już trochę tego było

Ale ten pisałam wczoraj, na spontanie

Ew · Wysłany: Nie 22:35, 18 Mar 2007 Temat postu:

'Umrzeć - wolną i kochaną'
Pięknie.

Jeśli masz ich więcej to się nimi pochwal, niekoniecznie tutaj, ale te najbradziej znaczące pozostaw dla siebie.

Na spontanie? - wiersze w ten sposób pisane, ot tak są najpiękniejsze.

Sama nie wiem czy tu chodzi o tzw. talent. Poprostu potrafisz ładnie ubrać w słowa to, co czujesz.

W wierszu nic nie jest powiedziane bezpośrednio, a to daję pewnego rodzaju zagadkę... czasem nawet bardzo intrygującą. Więc niektórych rzeczy możemy się tylko domyslać.

Ol · Wysłany: Nie 23:07, 18 Mar 2007 Temat postu:

Żeby nie było - muszę się wywnętrznić.
Nie mam komu tego pokazac, bo cóż - do niego z tym nie pójdę.
A jeśli kiedyś przypadkiem to przeczyta
Przeczytasz...

To, co samo przez gardło nie przechodzi.

---------------------------------------------------------------------

***
Na rozstaju dróg
Stoję bezczynnie.
Jak zawsze.

Czekam
Na deszcz,
Na słońce,
Na wiatr.

Wpatruję się w niebo
I widzę
Jak zawsze.

Niepocieszona.

Czasem,
Tylko czasem,
Myślę o tym co odległe,
O tym co mnie nie dotyczy,
O tym co nie moje,
O tym czego nie mam prawa posiadać.

Zapisany los mój
Na karcie
Przeszłości,
Przyszłości,
Teraźniejszości.

Jednym pisane
Szczęście,
Innym nie.
Trzeba się pogodzić.

W lewo?
W prawo?

Los
Często każe nam wybierać
Między tym co dobre,
A tym co właściwe
Nie ma prostych dróg.

W lewo?
Wbrew sobie?

Czasem, pod osłoną nocy
Ludzie się zastanawiają nad sensem wszystkiego,
Nad innymi ludźmi,
Nad ich osobowością
I dochodzą do ciekawych wniosków.

W prawo?
Wbrew światu?

Ludzie boją się iść pod prąd.
Wolą udawać,
Oszukiwać,
Wolą się zamknąć w klatce
Własnych myśli,
Zostawić siebie za sobą,
Skrzywdzić samego siebie,
Zatracić osobowość
Żeby nie odstawać
Jednocześnie krzycząc, że są inni.

Może prosto?

Między cierniem i ostem utorować drogę,
Poranić nogi
I dalej być na rozstaju,
Nie wiedząc dokładnie w którą stronę się poszło.

Zawrócić?

Kiedyś znajdę samą siebie
I znajdę miejsce, w którym się zgubiłam.
W którym zawładnęły mną wyobrażenia
Że świat jest piękny,
Że dobro zwycięża mimo wszystko.

Może jednak nie zawrócę?
Może będę szczęśliwsza?

I taka mała rymowanka - powiedzmy, ze jak na mnie wyjątkowo udana i nawet mnie z lekka bawi Smile

Będę Cię dzisiaj miała w snach
Najpiękniejszego jakim być możesz.
Trzymając się za ręce dwie
Przejdziemy przez niebo i morze.

Bo miłość wielką siłę ma
Choć nie uzbrojona w noże.
Więc poprzez wieczność - Ty i ja.
W usłanym różami horrorze.

Żoncę, fiem.
Trudno się mówi.

Jeszcze?

Zuz. · Gość

Ale śliczne.
Zwłaszcza ten drugi, przeczytałam go pare razy.
Zapisałam.
Cudny.

Asiek · Wysłany: Sob 19:09, 24 Mar 2007 Temat postu:

"umrzeć wolną i kochaną..."-to jest to....

tom

no widze że tu talenty artystyczne sie zawiązują no ciekawy wierszyk bardzo pouczający:D
ja to talentu ni mom

Ol

I tam talent.
Bardziej... Opisywanie uczuć.

tom

jak zwał tak zwał

Asiek

Ol masz ten pierwszy usuniety jeszcze? przesłałabys?

Justi

Rozwijacie skrzydła Smile

Asiek

Ol

Nie mam narazie z czego.
Zobaczymy.

Asiek

NA RAZIE!